Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
müctəhid — ə. şiələrdə dini qanunları təfsir və şərh edən baş ruhani; fətva vermək hüququ olan baş ruhani … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fətva — ə. müctəhid və ya müfti tərəfindən şəriətə müvafiq verilən hökm, qərar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəylik — köhn. 1. sif. Bəyə məxsus, bəyə mənsub. Bəylik mülk. 2. is. məc. Ağalıq, hökmranlıq. Bəyliyi başarmadın, canın çıxsın belə gəz. (Məsəl). Müctəhid və şeyxülislamların cövlanı idi və xəlvət dərədə növ növ tülkülərin bəyliyi idi. C. M.. // məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərbənd — is. <fars.> 1. köhn. Dağlarda dar keçid, dağ keçidi; dərə. 2. İranda dar küçə. Onlar axşam saat ona iyirmi beş dəqiqə qalmış Qaraçılar dərbəndində olur. M. S. O.. Təbrizdə Müctəhid dərbəndinə getmək istəyən adam əvvəlcə böyük bir darvazaya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fasiq — is. <ər.> 1. Günah işlərlə məşğul olan adam; dinsiz. <Quşbazoğlunun> Allahı da, dini də pul, dövlət və zülm idi. Həm də çox hiyləgər və fasiq adam idi. «Qatır Məmməd». <İbrahim:> Ayağıma dəmir çarıq geyib, əlimə dəmirdən əsa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəbalı — sif. köhn. Qəba geymiş, əynində qəba olan. Atlazdan qəbalı, belində şalı; Gövhərdən bahalı üzündə xalı. A. Ə.. Yer ilə göyün arası, adlarını müctəhid və ruhani qoyan əmmaməli, əbalı, qəbalı həşərat ilə, yırtıcı qurdlarla doludur. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şoğərib — is. və sif. dan. Xoşagəlməz bir şey haqqında yüngül söyüş. <Səfər:> Şoğərib <qənd> o qədər ağırdır ki, çiynimi lap üzüb. C. C.. <Xavərnisə:> Ağlamayıram, soğan şoğəribin acısıdır ki, gözlərim yaşarmışdır. T. Ş. S.. <Hacı:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
